Historia Polski

Polska w czasach Mieszka I

Historia Polski oficjalnie rozpoczyna się w 966 roku, kiedy to książę Polski Mieszko I przyjął chrzest z rąk biskupa Jordana. Wcześniej na terenie Polski żyły różne plemiona, które z czasem połączyły się (pokojowo lub militarnie) w państwo.

Czasy Jagiellonów

15 lipca 1410 w okolicach Grunwaldu wojska polskie i krzyżackie uczestniczyły w Bitwie pod Grunwaldem. Bitwę tę wygrali Polacy.

Walka z Krzyżakami trwała ponad 200 lat, a została zakończono w 1525 roku na Hołdzie Pruskim.

W roku 1505 szlachta ograniczyła króla wydając konstytucję Nihil novi czyli Nic nowego, która właściwie dała m

aximum uprawnień szlachcie - bez zgody szlachciców, król w Państwie nie mógł nic zrobić. Właśnie ta konstytucja zakończyła proces kształtowania się demokracji szlacheckiej.

W 1543 roku wydano książkę De revolutionibus orbium coelestium autorstwa Mikołaja Kopernika (zmarłego w tym samym roku) omawiającej teorię heliocentryczną. Książka ta w swojej historii miała wielu przeciwników (wpisano ją nawet w Indeks Ksiąg Zakazanych), jednakże sama teoria została obalona przez włoskiego matematyka i fizyka Galileusza oraz wybitnego fizyka Isaaca Newtona (temu ostatniemu udało się do końca udowodnić rację Kopernikowi).

Czasy królów elekcyjnych oraz stopniowy upadek państwa

Przyczyny upadku Polski w XVIII wieku sięgają już czasów dynastii Jagiellonów, a konkretnie Kazimierza Jagiellończyka, który wydał jeden dekret, dający liczne przywileje szlachcie. Drugą przyczyną, dla której K. Jagiellończyk wydał ten dekret, była próba zmotywowania szlachciców do walki.

Po śmierci Zygmunta Augusta w 1572 Polska po raz pierwszy od 202 lat nie miała następcy tronu, jako że Zygmunt August nie miał synów do dziedzictwa. Właśnie w tym czasie postanowiono, że król będzie wybierany drogą wolnej elekcji, a w czasach bezkrólewia krajem rządzić będzie Interrex. Pierwszym elekcyjnym królem Polski był Henryk Walezy, a pierwszym interrexem Jakub Uchański. W XVII wieku Polska toczyła dużo wojen głównie ze Szwecją o Inflanty, co osłabiło Polskę zewnętrznie.

W 1610 roku polskie wojsko, pod dowodzeniem Stanisława Żółkiewskiego, uczestniczyło w bitwie pod Kłuszynem. Bitwa zakończyła się wygraną Polski, która do ukończenia wojny miała tylko za cel przejęcia Polski. Tego typu wyczyn oprócz wojskom polskim udał się tylko wojskom mongolskim pod dowodzeniem Czyngis-Chana. Podczas bitwy stosunek wojsk rosyjskich do polskich wynosił 5:1. Zwycięstwo Polski polegało na wykorzystaniu husarii.

W 1683 wojsko polskie pokonało wojsko tureckie pod Wiedniem. Wydarzenie te nazwano odsieczą wiedeńską. Duży udział w wygranej miała taktyka króla Jana III Sobieskiego, znajomość języka tureckiego przez Franciszka Jerzego Kulczyckiego oraz husaria, która rodziła panikę wśród wojska.

Następną wewnętrzną przyczyną upadku państwa polskiego w XVIII wieku był fakt, że jeśli król próbował wzmacniać swoją pozycję, to szlachta mogła go zdetronizować. W roku 1697 na tron Polski wstępuje władca Saksonii - August II Mocny, który chciał mieć tron dla Polski, aby mieć swobodny dostęp do morza. W 1700 roku August II Mocny wciągnął Polskę w wojnę północną, trwającą do 1721. August II Mocny próbował nieco reformować, ten kraj, ale zaczęły się bunty wśród szlachty, która podzieliła się na zwolenników Augusta II Mocnego i Stanisława Leszczyńskiego, w wyniku czego szlachta, popierająca Leszczyńskiego pod wpływem Szwedów zawiązała konfederację i mianowała Leszczyńskiego królem Polski. August II mocny przetrwał, dzięki temu że zwrócił się o pomoc do cara Rosji Piotra I Wielkiego, który był bardziej przychylny szlachcie i wydał zakaz wydawania jakichkolwiek decyzji Augustowi II bez zgody szlachty. Piotr I, poczuł się bardzo rozochocony mediacją w Polsce, toteż w 1732 podpisano Traktat trzech czarnych orłów, który miał na celu próbę osadzenia na tronie Polski kogoś z Austrii, Rosji i Prus, aby podporządkować sobie całkowicie Polskę, bowiem te trzy państwa obawiały się, że do władzy może dojść Stanisław Leszczyński, co mogło skończyć się klęską dla Rosji, jako że Leszczyński chciał zreformować kraj, co było nie na rękę Rosjanom.

W roku 1733 umiera August II Mocny, a na tron wstępuje ponownie Leszczyński, co bardzo nie spodobało się Rosjanom, którzy postanowili raz na zawsze wypędzić Leszczyńskiego z tronu Polski. Z tego powodu wytoczyli swoje wojska i zmusiły Leszczyńskiego do ucieczki z kraju. Potem Leszczyński został księciem Lotaryngii, zaś z braku lepszego kandydata na króla Polski, Rosja, Austria i Prusy wytypowały Augusta III Sasa na nowego króla Polski, który nie mieszał specjalnie się w ten kraj.

Po Auguście III Sasie królem Polski został Stanisław August Poniatowski.

3 maja 1791 roku po czterech latach prac ostatecznie uchwalono Konstytucję. Sama konstytucja miała zagwarantować odbudowę Polski, jednakże liczne wojny, rozpuszczenie szlachty, widoczna ignorancja polityki i ekonomii Polski oraz stosowaniu liberum veto doprowadziły Polskę do upadku, któremu nawet konstytucja oraz reformy ówczesnego króla Polski Stanisława Augusta Poniatowskiego nie zahamowały. Ostatecznie w 1795 roku Prusy, Austria oraz Rosja przejęły resztę ziem.

Czasy zaborów

Polska w XIX w. znajdowała się pod zaborami, jednak mimo to uczestniczyła w życiu naukowym i kulturalnym Europy.

Po klęsce powstania listopadowego (1830 r.), wielu Polaków opuściło swój kraj (tzw. Wielka Emigracja). Największa grupa osiadła we Francji. Na emigracji działali wybitni polscy poeci - Adam Mickiewicz, Juliusz Słowacki, Cyprian Kamil Norwid, którzy stworzyli wielką literaturę polską, budząc swoimi utworami m.in: miłość do ojczyzny, przypominając narodowi o jego chlubnej przeszłości, ale też krytykując wady Polaków.

Sytuacja w zaborze Rosyjskim

W zaborze rosyjskim nie wolno się było uczyć języka polskiego i polskiej historii. Za karę można było pójść do więzienia albo zostać wysłanym na Sybir ( Syberię ).

Mimo zakazu nauczania języka polskiego, to i tak mieszkańcy organizowali tzw. Tajne Nauczanie. Nauczyciele polscy w szkołach carskich zapoznawali uczniów z dziełami polskich romantyków: Adama Mickiewicza, Juliusza Słowackiego oraz historią narodu, narażając się na surowe kary.

Sytuacja w zaborze Niemieckim

Sytuacja w zaborze niemieckim wyglądała podobnie do sytuacji w zaborze Rosyjskim, także zakazane było używanie publicznie języka polskiego. Na ziemiach tego zaboru obowiązywał język niemiecki, i występowało zjawisko germanizacji ( zmiana geograficznych nazw np. miast itd. )

Popularnym zdarzeniem w tym zaborze był strajk dzieci we Wrześni. To wtedy odmówiono dzieciom modlitwy po polsku i kazano im ją powiedzieć w języku niemieckim. Wiadomość o tym zdarzeniu szybko się rozniosła, przez co w tym okresie zaczęły wybuchać masowe strajki na terenie tego zaboru.

Sytuacja w zaborze Austriackim

Zabór Austriacki jest uznawany jako najbardziej przyjazny dla Polaków, lecz był to bardzo biedny obszar. Polacy uważali cesarza Austrii jako swojego.

Czasy współczesne

Okres międzywojenny

11 listopada 1918 roku Polska odzyskała niepodległość. Podstawowymi problemami, które się wówczas pojawiły były liczne zniszczone fabryki po I wojnie światowej, liczne problemy w polityce, podział kraju na bogaty zachód i biedny wschód oraz brak dokładnie wytyczonych granic.

Na krótko przed wybuchem II wojny światowej Francja, jako sojusznik Polski, oferowała Madagaskar, by była polską kolonią. W 1937 roku przyjechała delegacja, która zbadała wyspę. Prasa francuska i polska oficjalnie skrytykowały pomysł, który z czasem upadł. Ostatecznie po wybuchu II wojny światowej do sprawy nigdy nie wrócono.

II wojna światowa

1 września 1939 roku wojska Rzeszy Niemieckiej wkroczyły na teren Polski. Początkowo atakowali oni Gdańsk (Westerplatte) oraz zachodnią i południową granicę Polski. 17 września tego samego roku armia radziecka wkroczyła na tereny wschodnią Polskę, dzieląc ten kraj na dwie strefy okupacyjne. Upadek II RP datuje się na dzień 6 października 1939r.

Powstanie Warszawskie

Było to największe powstanie II Wojny Światowej, wybuchło ono 1 sierpnia 1944 we Warszawie o godzinie 17.00 ( tzw. Godzina W ). Ten zryw niepodległościowy miał na celu wyzwolenie stolicy spod niemieckiej okupacji przed wkroczeniem do niej Armii Czerwonej. Niestety powstanie zakończyło się klęską Polaków, a nastąpiło to dnia 2 października 1944r.

Polska Rzeczpospolita Ludowa

Po ukończeniu II wojny światowej, komunistyczny rząd polski, sfałszował wyniki wyborów, który miały zadecydować, czy Polska będzie komunistycznym państwem. Wówczas narodziła się cenzura na fakty o zbrodniach wojskowych wojsk sowieckich czy przegranych bitwach Rosjan (nikt głośno nie mógł mówić o mordzie polskich żołnierzy w Katyniu czy też o Bitwie pod Kłuszynem, gdzie Wojsko Polskie pokonało rosyjskie).

Po Okrągłym stole

Papież Jan Paweł II w 2004 roku

Obrady Okrągłego Stołu w 1989 roku

Od 2007 roku premierem Polski został Donald Tusk, który zastąpił Jarosława Kaczyńskiego.

10 kwietnia 2010 roku rządowy Tupolew rozbił się na lotnisku w Smoleńsku. Z 96 pasażerów (tym ówczesnego prezydenta Lecha Kaczyńskiego, jego żony oraz ostatniego premiera na uchodźstwie Ryszarda Kaczorowskiego nikt nie przeżył.